Dag 9: Dinsdag 24 juli 2012 Berlijn

Ook de eerste nacht in Berlijn hebben we weer overleefd. In dit hotel zijn de bedden weer goedgekeurd en krijgt het ontbijt de Robine Kant award voor meest uitgebreide en lekkere ontbijt. Met name de eitjes hadden precies de juiste gegaardheid. Na dit lekkere ontbijt was het tijd om het steeds warmere Berlijn te ontdekken.
We hadden een aardig rijtje van bezienswaardigheden klaarliggen en een groot aantal lag dichtbij elkaar en dat konden we dus te voet afleggen.
Gewapend met ons boekje over Berlijn gingen we op pad. Allereerst naar Checkpoint Charlie, bekend van de oversteek tussen Oost en West. Niet erg interessant en vooral heel erg commercieel. Met name bij het idee dat dit nog niet eens de echte is, maar is nagemaakt.
Wat wel leuk was, was dat we daar het eerste stukje overgebleven muur zagen. Het volgende punt van het lijstje was Potsdamer Platz. Een stuk grondgebied waar voor 10 jaar geleden nog niets stond en wat nu volledig is volgebouwd.
Het was niet helemaal zoals wij het ons voor hadden gesteld en eigenlijk stelde het ook niets voor. Behalve het idee dat deze enorme grote gebouwen hier 10 jaar geleden nog niet stonden en dat het toen een kale bouwval was.
Voor het zien van de Potsdamer Platz liepen we langs een groot stuk nog staande muur. Wellicht een van de indrukwekkendste stukken van Berlijn. Bij de gedachte dat tienduizenden mensen de vrijheid naar West wilden vieren, maar werden afgeschoten, is het wel even slikken.
Het meest bijzondere vonden wij dat iedereen heel respectvol stil was en in stilte en met eigen gedachten langs de muur en de foto’s liep.
Na de flop van de Potsdamer Platz, snel door naar de volgende stop: het gedenkteken voor alle omgekomen joden tijdens de tweede wereldoorlog. Dit is een gigantisch plein met allemaal grote grijze betonblokken in verschillende soorten en maten. Een heel mooi beeld en vooral een mooi aandenken aan de joden.
De volgende stop, De Brandenburger Tor, was niet ver van het gedenkteken dus hop, op naar de volgende.
Eenmaal bij het Parizer Platz aangekomen herkende wij het beeld van opnames van Waar is de Mol? met Paul de Leeuw. Hier dus even wat foto’s gemaakt en verder op zoek naar de Brandenburger Tor.
Toen we alleen aan het eind van de straat kwamen stond het bordje van de Tor de andere kant weer op en stonden wij ineens voor de Reichstag.
Dat betekende dus dat we er al voorbij waren gelopen en de toren niet hebben gezien.
Onze vriend de politieagent stond weer precies op de goede plek en aan hem vroegen we waar we nu precies de Brandenburger Tor konden vinden.
Verbaasd keek hij ons aan en zei dat die achter ons was, nog geen 50 meter ver, en dat we er net vandaan kwamen.
De Brandenburger Tor was dus de poort op het Parizer Platz wat wij van tv herkenden. Het beeld van een toren was voor ons in gedachten alleen heel anders, waardoor we dit totaal niet aan elkaar hadden gekoppeld. Ach ja, we blijven onszelf wel weer trouw…
Bij het zien van de Reichstag, alleen van de buitenkant gezien de lange rij en de brandende zon, vonden wij het tijd voor een pauze.
Bovendien hadden we al zowat alles op ons lijstje gezien (en ging dat een stuk sneller dan verwacht) zodat we ook wat rustiger aan konden doen.
Op het Alexanderplatz gingen we op zoek naar een leuk plekje in de schaduw, om wat te eten en te drinken. Midden op het plein waren een drietal jongens een grappig showtje aan het weg geven, wat we even hebben bekeken, maar zodra de pet langskwam zijn we weggesneld.
Bij een leuk restaurantje zijn we neer geplofd en hebben we hier onze eerste cocktail van de vakantie gedronken. Samen met een lekkere kipwrap was dat een aangename versnapering.
Ondertussen hadden we bedacht dat we hierna naar ondergronds Berlijn wilden. Een ondergronds stelsel met bunkers en schuilkelders. Dit stond alleen niet in ons boekje, maar hadden we op internet gezien. Ergens hadden we het adres ook opgeschreven, en gelukkig ook op de kaart omsingeld, maar dat papiertje hadden we natuurlijk niet mee.
Gelukkig dus dat we wel de straatnaam wisten, en ik was ervan overtuigd dat het nr. 108a was.
Eenmaal bij de goede straat aangekomen, bij nr. 180, was het op zoek naar het juiste huisnummer. Jammer genoeg gingen de nummers niet heel snel voorbij en hoe verder we liepen, hoe meer we in de achterbuurt terechtkwamen. Hevig twijfelend aan mezelf, toch stug doorgelopen. Eindelijk bij nr. 110 aangekomen, bleek dit te beginnen bij 110 G, nog een hele rij te gaan dus.
En gezien de gebouwen leek het niet bepaald op een soort museum. Ook 109 bestond weer uit een hele rij en aan het eind van de rij was geen huis meer te bekennen. Alleen nog maar een groot groen park. Toch wilden we onszelf niet laten kennen en bleven we gestaag doorwandelen, het internet zou dat toch niet zomaar erop hebben gezet..
Maar gelukkig, aan het eind van het park aan de overkant, zagen we het gebouw liggen.
Natuurlijk pal naast een metrostation…..
Eenmaal binnen was het ondertussen alweer half 4 en hadden we ruim drie kwartier gelopen. Goed voor de vetbranding dus.
Om 4 uur zou er nog een tour in het Spaans of het Duits zijn. Aangezien Spaans al helemaal geen optie was, besloten we de Duitse tour te doen. Bij de kassa raadde de mevrouw dit ons echter af als wij niet goed genoeg Duits konden verstaan. Zonder uitleg zou de 90 minuten durende tour namelijk helemaal niets aan zijn, aangezien je dan de helft niet snapt. Binnen 5 minuten stonden we dus weer buiten, nadat we er zolang naar opzoek waren.
De terugweg dus maar wel met de metro. Tijdens het zoeken op de kaart naar de juiste uitstapplek voor onze laatste bezichtiging van die dag, de Berliner Dom, kwamen er 2 politieagenten de metrohal binnen gerend. Gevolgd door nog meer sirenes. Als echte ramptoeristen stoven wij ook de trap af om te zien wat er aan de hand was. Niet veel later kwamen er nog 2 aan gerend en eenmaal achterin de metrohal stond ook nog een compleet ME team klaar. Helaas voor ons vertrokken ze ook alweer meteen en hebben wij nog steeds geen idee wat er aan de hand was.
Bij de Berliner Dom aangekomen wisten we niet precies wat ons nog te wachten stond. We hadden ons nog niet goed genoeg ingelezen, aangezien we dat pas voor morgen hadden gepland.
Binnen in de Dom was er een enorme koepel met prachtig gekleurde wandschilderingen die door het zonlicht heel mooi werden verlicht. Daarna konden we naar boven.
Na de trappen van de Eiffeltoren in Praag hadden we gedacht geen trappen meer hoeven op te klimmen, totdat we besloten om de Berliner Dom in te gaan. Om helemaal bovenop de Dom te komen, moesten we weer een tiental trappen beklimmen. Gelukkig was het mooie uitzicht het dit wel waard.
Na deze inspanning vonden wij het tijd voor wat afkoeling. Deze afkoeling kregen wij in de fontein tegenover de Berliner Dom. Want ondanks dat het al bijna 6uur was, brandde de zon nog goed en moesten we uitkijken dat we niet wegfikten.
Aangezien we ons hele lijstje binnen een dag hadden afgerond is het morgen tijd om een beetje te shoppen. Iets wat we nog helemaal niet gedaan hebben.
De afkoeling in de fontein deed ons goed, maar door de hitte was een lekkere frisse douche meer dan welkom. Weer terug naar het hotel dus waar we ons klaarmaakten voor alweer de laatste avond van onze vakantie.
Met een lekker glaasje prosecco hadden we ons in heerlijke loungebanken geïnstalleerd, waar we gedrieën nog eens de afgelopen fantastische dagen besproken.
Morgen staat er nog één dagje te wachten.

Eten: Carambar
Robine: Kipwrap
Anouk: Kipwrap
Loreen: Kipwrap